Η χώρα μέσα από τις επιδοτήσεις, τα κυκλώματα παραγόντων, τις ευρωπαϊκές εντολές, μεταβλήθηκε σε χώρα μονοκαλλιεργειών. Τα στοιχεία του εύρους των καλλιεργειών , των ποιοτικών προϊόντων, της σοβαρής επιχειρηματικής γεωργίας, της καλής αντίληψης περί συνεταιρισμών και της αξιοποίησης γης και πανίδας, εγκαταλείφθηκαν πλήρως. Η ελληνική ύπαιθρος έγινε ένα ακόμα πεδίο διαφθοράς και νοσηρής νοοτροπίας. Ο αγροτικός κόσμος, θεματοφύλακας παραδόσεων και αξιών, μεταβλήθηκε σε συνομιλητή του σαθρού πολιτικού συστήματος. Στην προσπάθεια για την ανασυγκρότηση της εθνικής οικονομίας, ο ρόλος της αγροτικής οικονομίας είναι πρωταρχικός. Με τον εθνικό σχεδιασμό της οικονομίας και με κύριο γνώμονα τις ανάγκες κάλυψης αρχικά των εσωτερικών αναγκών και στη συνέχεια των εξαγωγών – όπου παρέχεται μεγάλος χώρος δράσης καθώς η παγκοσμιοποίηση έχει δημιουργήσει νέα αστικά στρώματα σε χώρες με τεράστιο πληθυσμό όπως η Ινδία και η Κίνα που χρειάζονται τρόφιμα- θα επιδιωχθεί η πλήρης αυτάρκεια σε κρέας, γαλακτοκομικά προϊόντα και γενικώς τρόφιμα. Για την επίτευξη του στόχου, θα υπάρξει σχεδιασμένη περιφερειακή ανάπτυξη που θα προβλέπει την αξιοποίηση ήδη υπαρχόντων γεωργικών και κτηνοτροφικών μονάδων καθώς και την εγκατάσταση νέων. Σύσταση Οργανισμού Εμπορίας και Διακίνησης Αγροτικών Προϊόντων. Έτσι θα εξασφαλιστούν τόσο η απορρόφηση των προϊόντων όσο και η πάταξη του παρασιτικού μεταπρατισμού που πλήττει τόσο τον καταναλωτή ως και τον παραγωγό. Ο Οργανισμός θα αναλάβει τον συντονισμό για την διεθνή προώθηση των προϊόντων στην διεθνή αγορά. Δημιουργία κέντρων δημοπρασίας σε κάθε περιφέρεια ώστε να μην αποκλεισθεί η υγιής ιδιωτική πρωτοβουλία. Αξιοποίηση των γαιών που ανήκουν στο κράτος με δύο τρόπους. Απόδοση γης με προνομιακό τρόπο σε νέους ή και παλαιότερους αγρότες. Δημιουργία επιχειρήσεων πολυμετοχικών με σκοπό την γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή.